Grensoverschrijdend

jouw lang sluik haar hangt over mijn ogen
ik zie slechts rozen en een beetje patchoeli
je armen hangen langs mijn zij, nagels trekken
lange diepe krassen op mijn dijen
alsof je de huid weg wil hebben zodat je
de zenuwbanen met je blote handen kunt beroeren
ik kan slechts woordeloos schreeuwen omdat
je mijn tong hebt gebonden aan mijn stembanden
zodat ik niemand kan waarschuwen voor wat je bent

mijn oogleden sluiten zich in opperste vlucht maar je
handen laten mij perfect zien wat je doet
de lichaamsdelen die je ontleedt met de precisie
van een chirurg om bloot te leggen
waar mijn fouten liggen en waar ik correcties
dien aan te brengen zodat ik als mens
voldoe aan jouw eisen en grillen
mij blindelings stortend in jouw verderf

de woorden uit het heilig boek hebben mij
al jaren geleden geleerd waarheen ik rennen
moet maar het middel is erger dan de kwaal
naar het schijnt en dus ren ik naar de kant
waar ikzelf de dienst uit zou moeten maken
maar waar jij al graffiti spuitend jouw eigendomsrecht
hebt geplaatst zodat ik weten zou dat vluchten
niet meer mogelijk is en overgave slechts
een gedachtesprong is die ik maken zal
als ik eenmaal zover ben

terwijl de ziel het lichaam kastijdt om de grens
open te breken volgen mijn bloedeloze ogen
jouw hypnotiserend sensuele lichaam dat danst
op het mijne om in de apotheose van deze cadans
dan toch uiteindelijk die sprong in het diepe
te wagen, slechts één onwillige gedachte verder

ik overschrijd de grens van waanzin onder luid
applaus van hart en ziel