morgen, vandaag

Een bleke ietwat schuwe zon verlicht
deze dag waarop ik niet mijn

weg vind in mijn hoofd. De zware deken
van net ontwaken ligt nog over

brein en ledematen. Loom en lood
huizen nog in een lijf van vijftig

jaren oud. Pas als koffie door het lichaam
stroomt zal het ontwaken en

beginnen met een dag, zoals elke dag
de laatste jaren. Wordt er ontbeten,

gedacht en gewerkt. Zal het bedenken
wat morgen brengen zal, wat

vandaag gezaaid wordt en kijkt niet
verder dan dat.

Slechts verlicht door een bleke zon…