Roadtrip

de gezichten om mij heen vervagen
vergeten, vervangen door een karikatuur
van mijn eigen facetten
waarin ik elk van hen parodieer
persifleer
vereer

ik kies mijn eigen wegen
verscheur de wegenkaart
race plankgas door
tot dat, wat achter mij ligt
verdwenen is achter een horizon
bezaaid met de karkassen
van zwartgeblakerde bruggen

slechts herinneringen
weggestopt in evenzovele laden
afgesloten
om pas weer te verschijnen
als muren neergehaald worden
door een brein dat niet langer
meer functioneert

maar dat duur nog even
naar ik hopen mag

tot die tijd is er de toekomst
waarin nieuwe gezichten
zullen verschijnen
die op hun beurt weer verdwijnen
vergeten
vervangen

tot ook ik vergeten ben
vervangen
verdwenen

Foto door Max Andrey via Pexels