de woorden, ze komen niet
een muur van verdriet die blokkeert
een ontvlieden van creativiteit
maar dan, wie had beweerd
dat ik schrijven kon, tot woorden
rangschikken kon worden verleid
een opmerking, een aanmoediging
die na-ijlt, mijn ego streelt
mijzelf dichter en schrijver noemen doet
waar enkel ontmoediging
door talentloosheid, al dan niet ingebeeld
terug te vinden is in mentaal gewroet
Walther, blijf schrijven! Laat ons samen uit die rottige put van inspiratieloosheid kruipen! En als je wil babbelen, you know where to find me! Xww
Dit is wat ik zeg:
Wie kent de weg
Om te gaan
Wie weet te verstaan
De reden
Om na het betreden van dàt pad
De treden van die trap
Tot level zero te elimineren
Het tij te doen keren
En onderaan in opgaande lijn
Stap voor stap
Het bestaan
Te ervaren als serieuze grap
Tot een merkwaardig persoonlijk iets
Met die bevinding als ware alles niets