Het is weer zover. Het verlossend woord kwam een paar weken geleden al. Er mag weer gekrampeerd worden. Met een aantal gezinnen op een groot veld met eigen voorzieningen. Er gelden regels, die onder andere zijn opgesteld door het RIVM, waaraan mensen zich dienen te houden. Er zijn minder faciliteiten. Het vertier is wat schraler dan vorig jaar. Maar als het weer meezit is het een mooie gelegenheid tot onthaasten toch?
Nou moet ik eerlijk bekennen dat ik niet veel haast heb ervaren de afgelopen maanden. Zelfs de stress van het opnieuw opstarten van de economie krijg ik maar zijdelings mee. Ik voel me dan ook geheel niet gehaast en hoef dus ook niet zonodig te onthaasten. Desalniettemin gaan we toch.
Ik kijk er nu al naar uit…
Ik wens jullie heel veel plezier!
Zonnige groet,
Dank je Rob… Het duurt gelukkig nog even 😉
Dat word weer genieten