Bevroren verlangen

 

Het vriest buiten,

een weerspiegeling van haar hart.

Liefde, diep in permafrost begraven.

IJzige gronden verbergen heftige emoties.

 

Menig man die het probeerde,

een schier onmogelijke opgave,

niemand die haar ontdooide.

 

De gevoelens die ze in zich heeft

worden door kille ratio verstomd.

Gesmoord door de kou

die haar hart omgeeft.

 

Maar hiermee wordt uit haar leven

zonder enig besef

alle passie verdreven.

 

Bevroren verlangen

dat menig ontluikend gevoel

weet te bedwingen

met als enig doel

haar te behoeden voor verdriet.

 

Maar dat haar leven

nu kil en leeg is

dat ziet ze niet.

Een reactie

  1. Dit roept de vraag op bij mij over wie dit gaat. Want deze persoon moet wel heel erg ergens in jouw hart iets verschrikkelijk in elkaar geknepen hebben uit jaloezie wellicht jouw ego vertrapt hebben alle mooie zijns in jou nooit gezien hebben.

    Mooie tekst, gedicht. Wel veel ‘gevroren’ en kou het zou vanaf de derde strofe ook een best een kering, wenteling, kunnen gebruiken. Maar, dat is mijn mening.

    gr. Marijke.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven

Gelieve mijn rechten te respecteren.