Een slopende ziekte maakt zich meester van een lichaam
en een schijnbaar onafwendbaar einde brengt droefenis en tranen
biggelen naar beneden, o zo langzaam bij zijn kompanen.
Dit kan niet waar zijn! Een leven veel te kort geleefd!
Maar besef dat de dichter voortleeft
door iedere strofe en ieder vers
verweven in een tapijt van woordkunst
in zijn werken en in de annalen.
Een schrale troost in vergelijk met het leven zelve
maar beter dat dan nimmer gelezen te zijn
nimmer meer gehoord te worden.
Een verzoek aan allen, een gedicht voor een man
die leeft voor het rijm, het vers en geniet van de emotie
En wij schrijven werk vol emotie en pijn die onze harten doorboren
en bij elk van ons maar één wens:
Een wonder!
Een blijk van het bestaan van een grote almacht
die zonder morren de schade ongedaan maakt
en er niets voor terug verwacht.
Een leven ons weer geschonken
zodat ook wij weer kunnen luisteren
naar woorden die ons al zo vaak in de oren klonken.
Opdat nimmer vergeten wordt de impact van gedichten die zijn
opgetekend door een kunstenaar met liefde voor taal en medemens
Derrel, ik heb nimmer de kans je te leren kennen zoals ik zou willen.
Maar door je gedichten en door de weinige woorden die we wisselden
weet ik, je bent speciaal en zult dat altijd blijven