Leven in donkere tijden

 

zwarte randen om grijze luchten

trekken mijn bewustzijn binnen

in rotten van tien

stampende kisten vol negatief geluid

marcheren over de mentale paden

marchanderende emoties houden uitverkoop

dijkgraven openen sluizen

het ego heeft besloten te verhuizen

en mijn innerlijk licht houdt het voor gezien

ik geef me over aan de zwarte hond

voedt de zwarte wolf

zie ze groeien tot groteske proporties

tot ze elke hersencel bezetten

en bewaken met jaloerse blikken

geen greintje zon mag er binnen

geen onsje luchtigheid

enkel zwaarmoedig zelfverwijt

voor mijn melancholieke kant

een waar feest

maar de rest van mijn zijn

kan het enkel verdragen

zoals het vaker verdragen moet

dat is mijn leven

mijn leven met een zwaar gemoed

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven

Gelieve mijn rechten te respecteren.