Vleugelnijd

we betreuren ons onze ontnomen vleugels
onze horizonten die nu vervangen zijn
door spiegels waarin onze reflectie
ons niet bevalt

we zijn recalcitrant en nemen de benen
in zonlicht en doen datgene waar onze zin
ligt zonder anderen te gedenken

het herdenken komt pas later als de vleugels
weer gespreid worden en we vliegen over
vlakten met kruizen en lege huizen

Een reactie

Laat een antwoord achter aan carla Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven

Gelieve mijn rechten te respecteren.