Ik ben een beginnend schrijver. En dat valt niet mee. Ik ben kritisch op mijn eigen teksten maar publiceer ze vaak toch omdat ik soms zelf niet weet waarom ik iets niet prettig vindt lopen of waarom het onderwerp niet goed uit de verf komt. Daarvoor heb ik dan feedback …
Leeswijzer: Björn haalt zijn waterfles tevoorschijn en neemt een slok terwijl hij uitkijkt over het meertje. Wat een fijne locatie om even de wandeling te onderbreken. Lekker rustig en een perfecte plek om eens het water in te duiken en even wat verkoeling te zoeken. Pfff.. wat is het warm …
‘Je bent te lief voor me, je moet iemand zoeken die lief is voor jou’. Dat waren haar laatste woorden voor ze deur uitging. Hij kijkt voor zich uit. Wat nu? Weer een relatie die stuk is gelopen. En weer omdat hij te lief is. Wat de hel.. wat …
Ik hoor de laatste paar jaar weer heel veel over religie. Ik heb lang geprobeerd het te negeren maar ik merk dat het steeds moeilijker wordt. De Christelijke normen en waarden weer terug en de Islam eruit en dat soort geneuzel. Op zo’n moment vraag ik me dan af waarom. …
Het leven is verlangen Verlangen naar warmte Naar liefde Naar geborgenheid Het leven is verlangen Naar samenzijn Naar zijn En soms Naar niets (walther ligtvoet 4 mei 2016)
In het kleine kamertje in het verpleeghuisappartement was het zeer rustig. Je hoorde enkel het tikken van de breinaalden en de wijzers van de klok en af en toe het omslaan van een bladzijde. Oma Jo keek eens op van haar breiwerk. Ze wisselde even van breinaald en ging verder …
Afgelopen dagen heb ik mogen ervaren hoe het is als je een drietal prikkelvolle activiteiten achter elkaar plant. Normaal gesproken kosten veel dingen energie. Je moet er naartoe gaan, hebt heel veel prikkels die energie trekken en vaak krijg je ook wel iets van energie terug maar soms slaat de …
Kwam in mijn fotobestanden een afbeelding tegen van een stapelgedicht dat ik in 2014 heb gemaakt:
Een ballonnetje Zo geel, zo licht, onverwacht Een kinderhandje Pakt zo voorzichtig, deze pracht Verwondering in de ogen Hoe speciaal Het kind staat onbewogen Uit zich niet eens verbaal De wind beweegt de ballon Heen en weer En weg is de geluksbron Verdriet overmant de jonge heer Meer dan …
Hein stopte even met schoffelen in zijn stukje moestuin. Hij zag Karel, de beheerder van het volkstuinencomplex, aan komen lopen en wilde hem even aanschieten om te klagen over al die kinderen die hier de laatste tijd de boel vernielen. ‘Goedemorgen Karel. Mag ik je even spreken?’ ‘Natuurlijk Hein. Zeg …
Gelieve mijn rechten te respecteren.
