Walther Ligtvoet

De stilte

Wat een leven
Wat een leven
De stilte
Aan het laden
/

Een praatje zonder bijbehorend stuk op de website… Over de stilte voor wat betreft schrijven, het snakken naar het opengaan van wat voor mij belangrijk is.

Verlichting

Soms zie ik lichtpuntjes, een glimpje perspectief, een zweem van licht in een verder donker universum. Dan zie ik in de verte wat wegen en deuren die ik kan bewandelen of openen.  Maar meestal is het op dat vlak net wat te donker om vooruit te kunnen. En heel soms …

Gestolen moment

Als je zo naast me ligt, je lichaam tegen het mijne, huid tegen huid, verken ik de welvingen met mijn vingertoppen, het tipje van mijn tong. Ik drink je zweet, je sap,de nectar van levengevende opening.Ik bereid de spenen voorof misschien slechts spel. Je ogen spreken passie,tonen angst en verdriet,zwijgen …

Anderland

er klinkt stilte door de gordijnen een kakofonie van afwezigheid ontaardend in een climax van totale donkerte een slaapwiegen zonder weerga waarin dromen ontstaan Afbeelding: Pexels-Pixabay

Wervelingen

Als ik schrijf leef ik. Ik droom woorden op maagdelijk wit papier of wit scherm en geniet van de uitwerking op mijn eigen gemoed. Ik plaats leestekens op de juiste plaats en soms ook op de verkeerde. Ik spel mijn woorden perfect en vaak ook verkeerd. Ik leef mij uit …

Gelieve mijn rechten te respecteren.

Schrijf je in voor de nieuwsbrief en volg mij maandelijks in mijn creatieve avonturen! (let op, CAPTCHA vraag onderaan de pagina op mobiel)

We sturen je geen spam! Lees ons privacybeleid voor meer informatie.