Je weet niet goed waar te beginnen, waar je heen gaat, heen kan, heen moet. Je weet niet waar het gaat eindigen of hoe het verlopen zal. Je weet slechts dat het leven nimmer loopt zoals verwacht. Van geboorte tot aan het graf is het leven wat je overkomt terwijl …
de gezichten om mij heen vervagen vergeten, vervangen door een karikatuur van mijn eigen facetten waarin ik elk van hen parodieer persifleer vereer ik kies mijn eigen wegen verscheur de wegenkaart race plankgas door tot dat, wat achter mij ligt verdwenen is achter een horizon bezaaid met de karkassen van …
Op het veldje aan de overzijde van mijn straat staat een mooie grote statige boom. Er waren er ooit twee maar een moest het leven laten nadat er een huis naast verscheen. We laten allemaal ooit het leven maar om zo, in de bloei van je leven omgezaagd te worden, …
Soms staan we stil bij wat ons in beweging zet en kijken we naar basis en doel. Onderzoeken we of alles nog wel is zoals gewenst en vervolgen dan doldriest onze weg in een wereld die stilstaan met een negatieve connotatie heeft verzwaard. ‘Stilstand is achteruitgang’ heet het dan. Maar …
Zoektochten naar iets wat onlosmakelijk is verbonden met de zoekende leiden slechts tot mirages, zinsbegoochelingen die een kortstondig moment van gelukzalig samensmelten van hart en brein mogelijk maken om ze vervolgens ruw los te rukken en ver van elkaar te stoten. De zoekende voor de rest van het leven veroordelend …
Het is november. Buiten lijkt de zon de nachtelijke vorst te hebben verdreven maar binnen moet de verwarming nog aanpoten om het enigszins acceptabel warm te krijgen. Niet dat het zo koud is binnen maar het voelt zo koud aan. Je genereert nu eenmaal weinig lichaamswarmte als je grotendeels zit …
Het is vochtig buiten. Erg vochtig. Een gestage neerwaartse val van een bovendrijvend meer aan water. Een wonder dat het niet ineens naar beneden plenst. Het water zuivert de lucht van stof en insecten, het spoelt de rommel weg van mens en dier en laat een schone wereld achter. De …
Een overvloedig zonlicht stroomt over een slapende straat. De zon staat in strakblauwe hemel. Hij (of zij) doet zijn best de koude te verdrijven al staat hij (of zij) eigenlijk al te ver van ons af. Maar de donkerte verdrijft hij (of zij) met gemak. Het licht verspreidt vreugde, hoop. …
Wegen leiden van links naar rechts, van boven naar beneden. En de wegen op de aardkloot worden gevolgd door directere wegen in het luchtruim. We reizen alle kanten op. Nemen onze spullen mee naar her, komen terug met herinneringen aan der. Sommige herinneringen raken iedereen. Andere houden we dicht aan …
ik leef volgens regels die anderen niet lijken te herkennennormen en waarden die verloren zijn gegaan in de maalstroomvan vooruitgangsdenken en groei-economie compassie en empathie zijn vreemde woorden in een samenlevingwaarin het ik centraal staat en waar wereldleiders zichzelfals doel stellen om een natie te leiden waarin lijden niet meer …
Gelieve mijn rechten te respecteren.
