Het aantal wachtrijen wordt minder, levertijden worden korter, bezorgopties nemen toe. Het leven is weer begonnen als je mensen hoort. Het is te zien aan de drukker wordende wegen, minder mensen op straat maar meer op terras. Ik kom slechts langzaam uit de pauzestand. Al pauzeerde ik niet echt. Tijdens …
Ik ben lelieblank opgevoed, zei hij. De puurste kleur en zuiverste klank. Niemand zal dat besmeuren met bloed en smerige geuren. Beseffen ze niet dat deze twisten alleen maar het land beschadigen, ten voordele van democratische zetel gegadigden, die vals hun volk leiden naar alleen maar zeker lijden. Ik ben …
‘Hoe is het met je, fysiek dan?’ Mijn fysiotherapeut keek onderzoekend naar me. Ongetwijfeld naar mijn houding om daaruit een beeld te krijgen van mijn klachten. ‘Wel oké. Op rug, nek, schouders en knie na dan.’ Twintig minuten later stond ik weer buiten. Mijn rug rechter, mijn nek vrijer en …
Nu de deuren weer geopend zijn en het vocht weer getapt wordt kiezen we weer met overgave voor het samenzijn. Nog steeds op afstand van elkaar maar zonder bezwaar in eenzelfde ruimte waar de vloeren, sleets, onze voetenstappen verwelkomen op weg naar de bar waar een opgetogen barvrouw je vergif …
Ik zwijg terwijl de wereld brandt. Niet omdat ik niets wil zeggen of omdat het mijn plaats niet zou zijn. Nee, ik zwijg omdat ik niet weet wat ik moet zeggen. Want wat kan ik zeggen over misdeeld zijn, over discriminatie, over ongelijkheid. Ik ben niet misdeeld, wordt niet gediscrimineerd, …
Het wordt een dag van opnieuw leren omgaan met elkaar. Een dag van uitzien naar en opzien tegen versoepeling van verkrampte verhoudingen. Een oefenen van geduld en zelfbeheersing temidden van mensen die je graag ziet en mensen die je niet kent. Een dag waarop weer genoten kan worden van sociale …
Verbeteren en veranderen aanpassen en vervangen maar niemand die het heeft over het verlangen naar gisteren.
Fwiet, fwiet… de tuin roept. Elke ochtend hoor ik een vogel roepen. Elke ochtend kijk ik of ik hem kan ontwaren. En elke keer weer lukt het me niet. De zomer is in aantocht, al zou je door het weer vermoeden dat deze er allang is. Ik hoop dat mijn …
“Welke dromen streef jij na?” Ik dacht dat de lastige vragen voorbij waren. Ik kijk naar het berichtje op mijn telefoon en probeer mij voor te stellen welke dromen ik nastreef. Ik heb zovele dromen. Niet één streef ik echt na. Ik probeer bewegingen te maken in de richtingen van …
Waar moet je over schrijven als het leven stilstaat, als alles wat je beleeft slechts een straat vult omdat je binnen zit? Vertel je over de bomen wiens takken heen en weer zwaaien of over de vogels, de meesjes, de duiven, de kraaien de eksters die je tuin hebben geadopteerd? …
Gelieve mijn rechten te respecteren.
