Ik zwijg terwijl de wereld brandt. Niet omdat ik niets wil zeggen of omdat het mijn plaats niet zou zijn. Nee, ik zwijg omdat ik niet weet wat ik moet zeggen. Want wat kan ik zeggen over misdeeld zijn, over discriminatie, over ongelijkheid. Ik ben niet misdeeld, wordt niet gediscrimineerd, …
Het wordt een dag van opnieuw leren omgaan met elkaar. Een dag van uitzien naar en opzien tegen versoepeling van verkrampte verhoudingen. Een oefenen van geduld en zelfbeheersing temidden van mensen die je graag ziet en mensen die je niet kent. Een dag waarop weer genoten kan worden van sociale …
Verbeteren en veranderen aanpassen en vervangen maar niemand die het heeft over het verlangen naar gisteren.
Fwiet, fwiet… de tuin roept. Elke ochtend hoor ik een vogel roepen. Elke ochtend kijk ik of ik hem kan ontwaren. En elke keer weer lukt het me niet. De zomer is in aantocht, al zou je door het weer vermoeden dat deze er allang is. Ik hoop dat mijn …
“Welke dromen streef jij na?” Ik dacht dat de lastige vragen voorbij waren. Ik kijk naar het berichtje op mijn telefoon en probeer mij voor te stellen welke dromen ik nastreef. Ik heb zovele dromen. Niet één streef ik echt na. Ik probeer bewegingen te maken in de richtingen van …
Waar moet je over schrijven als het leven stilstaat, als alles wat je beleeft slechts een straat vult omdat je binnen zit? Vertel je over de bomen wiens takken heen en weer zwaaien of over de vogels, de meesjes, de duiven, de kraaien de eksters die je tuin hebben geadopteerd? …
‘Is deze wereld nog te redden?’ Ik zie deze vraag steeds vaker voorbijkomen op de tijdlijnen van mijn sociale media verslavingen. Een vraag die mij bij tijd en wijle ook bezighoudt. Waarop ik net als al die anderen geen antwoord weet te geven. De aarde zelf zal vast wel blijven …
‘Wat maakt jou jóú?’ Ik kijk de vraagsteller aan terwijl ik een antwoord zoek. Wat maakt mij míj́? Wat is mijn essentie? Een lastigere vraag dan deze heb ik nog niet eerder gekregen. Een antwoord moet ik dan ook schuldig blijven. Misschien dat ik na lang zoeken een begin zou …
Ergens rinkelt wat. Een bel of een lepel in een kopje. Een constant gerinkel diep in het achterhoofd. Licht lijkt het lichaam te wassen in stevige stralen waarbij elke oneffenheid groots wordt weergegeven in de schaduwen die het werpt. Ogen gaan van links naar rechts. Soms zo groot als schoteltjes …
Ontwaken is vandaag een beetje makkelijker. Ook al is daar nog steeds koffie voor nodig, het voelt een stukje helderder daarboven. In tegenstelling tot buiten. Grijze wolken trekken over een voorheen zonovergoten Nederland. Een dagje respijt van een genadeloos brandende zon. Nu nog wat regen om het watertekort aan te …
Gelieve mijn rechten te respecteren.
