Landgoed Oosterheide
Het plaatsen van de ene voet voor de andere verzacht, opent, verdrijft. Knisperend afgestorven flora, stofwolkjes bij ieder neerdalen van een voet. De geur van een den, een spar, een …
Perseveratieve Cognitie
Ik herinner niet noch mijmer ik over gedane zaken maar pieker over wat komen gaat wat zijn kan en niet ontweken omdat ik gefixeerd de weg voorwaarts ga gedoemd tot …
Een plaats waar ik thuishoor
Soms droom ik van een welkom oord, een aards paradijs, waarin ik verwelkomd word. Waar ik word geaccepteerd zoals ik ben, zoals geboren. Waar hokjesgeest en pikorde uitgebannen zijn. Een …
Laverend
Vaak zijn wegen lang en eenzaam en soms worden ze bevolkt door hordes mensen, allemaal op weg naar… ja… waar naartoe eigenlijk? In ieder geval lijken ze alle kanten op …
Verlichting
Soms zie ik lichtpuntjes, een glimpje perspectief, een zweem van licht in een verder donker universum. Dan zie ik in de verte wat wegen en deuren die ik kan bewandelen …
Gestolen moment
Als je zo naast me ligt, je lichaam tegen het mijne, huid tegen huid, verken ik de welvingen met mijn vingertoppen, het tipje van mijn tong. Ik drink je zweet, …
Anderland
er klinkt stilte door de gordijnen een kakofonie van afwezigheid ontaardend in een climax van totale donkerte een slaapwiegen zonder weerga waarin dromen ontstaan Afbeelding: Pexels-Pixabay
Wervelingen
Als ik schrijf leef ik. Ik droom woorden op maagdelijk wit papier of wit scherm en geniet van de uitwerking op mijn eigen gemoed. Ik plaats leestekens op de juiste …