Categorie: Teksten

De kunst van het mijmeren

Ik beraad mijzelf, bespiegel mijn gedachten, bezin mij op de toekomst, denk na over te nemen stappen, peins over de gevolgen, filosofeer over wat het allemaal te betekenen heeft, reflecteer de gemaakte stappen, reminisceer over hoe het allemaal was en sta stil bij het nu. Ik weeg elke gedachte, beschouw …

Landgoed Oosterheide

Het plaatsen van de ene voet voor de andere verzacht, opent, verdrijft. Knisperend afgestorven flora, stofwolkjes bij ieder neerdalen van een voet. De geur van een den, een spar, een bloeiend stuk natuur. De oren vergast op zacht tjilpen, een geruis van bladerdek en de ogen zien alle tinten groen. …

Perseveratieve Cognitie

Ik herinner niet noch mijmer ik over gedane zaken maar pieker over wat komen gaat wat zijn kan en niet ontweken omdat ik gefixeerd de weg voorwaarts ga gedoemd tot onvermijdbaar ongewenst zelfverkozen lot blind voor anders doof voor mogelijk te koppig voor beter Geen lessen te leren uit de …

Laverend

Vaak zijn wegen lang en eenzaam en soms worden ze bevolkt door hordes mensen, allemaal op weg naar… ja… waar naartoe eigenlijk? In ieder geval lijken ze alle kanten op te gaan. En ik? Ik sta soms stil, te kijken naar die hordes mensen en ga vervolgens weer die lange …

Verlichting

Soms zie ik lichtpuntjes, een glimpje perspectief, een zweem van licht in een verder donker universum. Dan zie ik in de verte wat wegen en deuren die ik kan bewandelen of openen.  Maar meestal is het op dat vlak net wat te donker om vooruit te kunnen. En heel soms …

Gestolen moment

Als je zo naast me ligt, je lichaam tegen het mijne, huid tegen huid, verken ik de welvingen met mijn vingertoppen, het tipje van mijn tong. Ik drink je zweet, je sap,de nectar van levengevende opening.Ik bereid de spenen voorof misschien slechts spel. Je ogen spreken passie,tonen angst en verdriet,zwijgen …

Anderland

er klinkt stilte door de gordijnen een kakofonie van afwezigheid ontaardend in een climax van totale donkerte een slaapwiegen zonder weerga waarin dromen ontstaan Afbeelding: Pexels-Pixabay

Wervelingen

Als ik schrijf leef ik. Ik droom woorden op maagdelijk wit papier of wit scherm en geniet van de uitwerking op mijn eigen gemoed. Ik plaats leestekens op de juiste plaats en soms ook op de verkeerde. Ik spel mijn woorden perfect en vaak ook verkeerd. Ik leef mij uit …

Gelieve mijn rechten te respecteren.