Categorie: Poëzie

de tranen biggelen van de ruiten maar ik zit veilig binnen, half in jou gekropen ik hoef niet meer naar buiten jouw geur, je lach, je stemgeluid je halfgeloken ogen, …

de uren en dagen rijgen zich aaneen waarbij indruk na ervaring zich beklijven  de eerste woordjes de eerste stapjes en valpartij de eerste schooldag met letters en cijfers dan nog nietszeggend …

we betreuren ons onze ontnomen vleugels onze horizonten die nu vervangen zijn door spiegels waarin onze reflectie ons niet bevalt we zijn recalcitrant en nemen de benen in zonlicht en …

Van deze dag Kunnen we niets maken Het is bijna verloren Verdwenen in onvolledigheid Het is bijna verloren Kunnen we niets maken Van deze dag

in een ruimte van honderd vierkante meter twee verdiepingen en een zolder zwijgen stemmen, krijgt men kolder in de kop verlopen zwembad abonnementen museum kaarten en rijbewijzen het zijn slechts …

de rust die uitgaat van een tikkende klok tempert het ritme van mijn lichaam alsof het hart wil samengaan versmelten met de wijzerplaat het bonzen als begeleiding van de draaiingen …

de dagen zijn voorzien van nieuws uit alle landen maar vertellen vooral over dood intussen zingen vogels luider neemt natuur een klein stukje aarde terug prediken mensen de economie en …

het wachten is op bevrijdend woord een herenakkoord waarop mens en maatschappij weer kunnen bouwen in een toekomst vol vertrouwen met altijd die knagende vraag wanneer de volgende crisis zich …

ik zie altijd uit naar de komst van jouw lichaam je kleding die zo gemakkelijk van je afglijdt en de handen die grijpen en kneden het verlangen in blikken die …