Auteur: walther

Pacman

Trachtend mij te houden aan de norm van anderhalve meter loop ik naar de grootgrossier hier in de buurt. Ik wijk uit bij elk persoon die ik tegenkom, calculerend of ik links dan wel rechts passeren moet of kan, of er geen anderen in de buurt zijn met wie ik …

Vleugelnijd

we betreuren ons onze ontnomen vleugels onze horizonten die nu vervangen zijn door spiegels waarin onze reflectie ons niet bevalt we zijn recalcitrant en nemen de benen in zonlicht en doen datgene waar onze zin ligt zonder anderen te gedenken het herdenken komt pas later als de vleugels weer gespreid …

Paasweekend 2020

De zon doet zijn best om deze rare tijden op te fleuren. Helderblauwe hemel en een temperatuur waarin het heerlijk toeven is (op balkon of in de tuin) veraangenamen onze dagen nu we richting Pasen gaan. Het paasweekend is traditioneel een weekend waarop we erop uit trekken. Korte vakanties, dagtripjes, …

Lamgeslagen

Vandaag doorbreek ik mijn ‘patroon’. Geen gedicht. Ik ben even leeg, lamgeslagen door de berichten rondom ‘hét’. Vandaag kom ik slechts op gang door mijzelf voor te houden dat er niets aan de hand is, een dag als elke andere. En ergens is dat ook zo. Een dag als elke …

Het verglijden van de tijd

De dagen gaan langzaam. Seconden die overgaan in minuten die tezamen uren vormen welke vervolgens een dag maken. De tijd gaat traag in tijden van rust, van binnen zitten en reflecteren. Ergens in mijn lichaam klikt het. De tijd zoals die nu verglijdt valt samen met het ritme van mijn …

Verstoken

in een ruimte van honderd vierkante meter twee verdiepingen en een zolder zwijgen stemmen, krijgt men kolder in de kop verlopen zwembad abonnementen museum kaarten en rijbewijzen het zijn slechts nutteloze documenten in een tijd waarin je universum is beperkt tot de muren waartussen je leeft waar hoop en geloof …

Geluidsaanpassingen

Toen ik in Schiedam was afgelopen week viel me op hoezeer geluid voor mij van belang is. Al zweer ik bij mijn ogen en zou ik liever zonder oren door het leven willen gaan dan zonder die balletjes water. Maar geluid is dus ook belangrijk. Hoe kwam ik daar nu …

Ode aan een stationsklok

de rust die uitgaat van een tikkende klok tempert het ritme van mijn lichaam alsof het hart wil samengaan versmelten met de wijzerplaat het bonzen als begeleiding van de draaiingen van grote en kleine armen iedere minuut opeenvolgend zoals mijn ademteugen alsof de wereld buiten er even niet meer toe …

Roadtrip

Of ik even langs Barendrecht wilde rijden om iets op te halen. Ik kwam er toch langs op weg naar Schiedam. “Ja, natuurlijk kan ik dat.” Met knikkende knieën stapte ik in mijn auto. Mijn eerdere poging deze week strandde nog voor ik vertrok. Een kapotte accu omdat het ding …

Gelieve mijn rechten te respecteren.