Het is nu bijna drie jaar geleden dat ik te horen kreeg dat ik met mijn interesse in schrijven “iets” moest gaan doen. In die drie jaar heb ik aardig wat geschreven, gelezen over schrijven en ook gepubliceerd. Maar ik ben nog lang geen professionele schrijver. Zeker niet voor mijn …
Het is heerlijk thuiskomen na een weekend vol met mensen waarmee je diverse lezingen, workshops en een feest hebt gedeeld. Een weekend vol prikkels en vooral weinig slaap. En de nodige alcohol… Mentaal heb ik nog even nodig om bij te komen, fysiek zal het herstel wellicht wat sneller gaan. …
Geheugen. Een goed geheugen. Dat is wat ik mis. Ik vergeet afspraken. Briljante zinnen voor gedichten of proza komen ergens in een zwart gat terecht en soms vergeet ik de gezichten van mensen die er niet meer zijn. In mijn leven, zoals in dat van velen onder ons vermoed ik …
De dag na de… nee.. ik ga het jullie niet aandoen om weer zo een blogje te beginnen. Het is maandag. Mijn lief is weer naar huis na een verlengd weekend, ik ben langzaam aan het bijkomen van de schrik, ik heb een tweede experimentele animatie afgemaakt (de eerste vind …
De dag erna. De dag na dé dag. Gisteren was de dag dat ik te horen zou krijgen of ik een zwaar traject in moest gaan of niet. Een paar blogs terug had ik het er al over dat ik noodgedwongen een stap terug moest doen. Vandaag kan ik kwijt …
Woensdag. De weekbreuk. De dag voor de dag dat ik nieuws ga ontvangen waarvan ik hoop, nee, waarvan ik van uitga dat het goed nieuws is. De dag waarop ik ook terugblik op een aantal gebeurtenissen die mij aan het denken hebben gezet. Deze dag markeert voor mij meer dan …
Vandaag is de dag na de dag dat ik mijn lief ging ophalen van het station. Deze week is een van de verlengde weekenden die we over het gehele jaar verspreid mogen verwelkomen. Een week waarin we samen met de jongste zoon van mijn lief een soort van gezin zouden …
Dromen zijn toegangsdeuren tot de toekomst. Deze woorden zijn mij ooit eens ten gehore gekomen en eerlijk gezegd weet ik niet meer wanneer, waar en door wie ze uitgesproken werden. Maar het zijn woorden die mij de afgelopen jaren hebben gedreven. Om mij heen zie ik meer mensen hun dromen …
Gelieve mijn rechten te respecteren.
