Hier zit ik weer. Wachtend op het volgende gesprek en de volgende beerput die wordt opengetrokken in mijn ziel. De hoeveelste afspraak is dit nu? De vierde of vijfde geloof ik. Straks eens terugzoeken. Ach, het was eigenlijk wel verstandig en goed om een afspraak te maken bij de psychologe. …
Het Schrijverscafé Oosterhout houdt op te bestaan. Het wat? Het schrijverscafé! Een verzameling schrijvers/schrijfsters uit het Oosterhoutse die een tweetal keer per jaar een gezellige middag in Café de Beurs samenkomen en daar onder het genot van een drankje voorlezen uit eigen werk op basis van een vooraf vastgesteld thema (pfff, …
Ik woon in een mooie ruim opgezette wijk. De Vlindervallei in Oosterhout. Mooie omgeving met bos en water in de buurt. Veel groen in de wijk. Volgens mij ook leuke buren. Althans, dat deel wat ik ervan tegenkom en denk te kennen. En daar zit hem nou net de crux. …
Een liefde verloren Pijn in lichaam en ziel Verdriet dat alles overschaduwt Een traan Een lach En veel gesomber Maar toch Strijdbaar Hoop En vooral vertrouwen. (walther ligtvoet 07-03-2016)
Etentjes. Ik geniet ervan. Gezellig thuis met vrienden of familie eten en kletsen. Het heeft iets intiems. Je bespreekt van alles. Van relatieperikelen tot toekomstdromen, van vakinhoudelijke zaken tot de vrije tijdsbesteding die je het liefst zou doen. In tijden als deze waarin het economisch minder gaat is het de …
Ik mag weer! Yes! Wandelen, tot je erbij neervalt, meedogenloos gedwongen door een stukje techniek die het aantal stappen telt en de daarbij afgelegde kilometers. 10.000 stappen is zo’n beetje de standaard. Om en nabij de 7 kilometer afhankelijk van de staplengte. Ik heb zo’n ding gekocht. Mijn ex-vriendin had …
Ik wandel door de natuur Ik kan de regen ruiken in de lucht De elektriciteit voelen in mijn lichaam En met een diepe zucht Laat ik in mijn hart een plaats ontstaan Wandelend in die natuur Geef ik me over aan jou Laat ik je deel uitmaken van mijn …
De friskoude lucht bijt zachtjes in mijn gezicht, mijn handen weggestoken in mijn jaszakken. Een wat grijzige dag, het zonnetje is er wel maar nauwelijks zichtbaar, maar ik moest er toch echt even uit. De buitenlucht in. Ik wandel langs een spuikanaal van de sluizen die iets verderop liggen. Het …
Het regent. Pijpenstelen. Wachtend tot het stopt zit ik naar buiten te staren, onderwijl mijn espresso naar binnen gietend. Kijkend naar de kletsnatte bestrating en mensen die stevig doorlopen die om hen moverende redenen het slechte weer trotseren. Ik kijk, en intussen hoop ik op zonneschijn, weg uit dit gebouw. …
Het met rijp overdekte gras kraakte onder zijn voeten. Het water van het kanaal waar hij langsliep was vrijwel stil op de verstoringen na die door de watervogels werd veroorzaakt. Het was een mooie februari ochtend, fris maar zonnig en bijna geen wind. Heerlijk wandelweer dus om zijn hoofd te …
Gelieve mijn rechten te respecteren.
