Het wintert even. Een paar dagen vorst mogen ervaren om vervolgens weer terug te gaan naar herfstachtige temperaturen. Intussen zijn dit soort winters normaal geworden, wellicht waren ze al tijden normaal, en misschien zijn ze zelfs wel altijd normaal geweest. Er is zoveel gaande in deze wereld dat elke verandering …
Het geluid van smooth jazz op de achtergrond mengt zich met het felle zonlicht van een laagstaande winterzon. Het is een gewone dag op het moment dat ik dit schrijf. Een gewone normale dag. Zo eentje waarop je het huishouden doet. Of de werkzaamheden die je uitoefent in je beroep, …
ik wilde zijn: de stappen die je achterliet op straat de lippen die je intiemste plekken beroerden de wolkjes adem die je uitblies tijdens het wandelen de handen die je streelden het stof dat je elke dag produceerde de woorden die je ontroerden de camera die je met liefde behandelde …
Het is verdacht stil in de kamer. Slechts een klein zuchtje zo nu en dan van een grijs heuveltje op de poef. Geen rennende pootjes, geen krabben aan de paal, geen gerinkel van brokjes in het aardenwerken bakje. Het lijkt wel zondag, deze rust. Waar ik ook ga en sta …
Er zijn van die dagen dat bij vlagen gedachten ontstaan in een hoofd dat licht verdoofd zijn kans ziet om het leven te verachten
Ik kijk, observeer, noteer mentaal, relativeer en weeg. Ik neem alles in me op, een spons van nature. Emoties van anderen golven over me heen. Ik internaliseer, vergeet de grenzen en ontwar later weer wat mijn is en wat de ander. Ik hou niet van drukte, van massa, verkies de …
Verhalen vertellen zichzelf door beeld en geluid. Tekens vormen en ordenen zich al naar gelang gewenst en soms ook ongewenst maar altijd nodig. En langzaam ontvouwt zich een plan dat steeds helderder in beeld komt naarmate de jaren vorderen. Ik heb geen idee over doel noch een enkel gevoel bij …
Tijdens de laatste wandeling van dit seizoen word ik vergezeld door Wilma Rekkers. Als fotografe, documentaire maakster, cultuurcoach en evenementen organisator geen onbekende in Oosterhout denk ik. We gaan met elkaar in gesprek over de het proces van maken, de keuzes in haar leven en de door haar gemaakte werken.
De vierde aflevering alweer van dit seizoen. Ingrid van Delft is dit keer mijn wandelpartner en zij vertelt me openhartig over haar passie voor muziek, voor (audio)techniek en het pad naar waar zij nu staat. De wandeling dit keer ging weer over Landgoed Oosterheide. Foto: Wilma Rekkers
Een tweede Joost, Joost Roovers dit keer (Joost staat ook wel bekend als De Joosterhouter), ontmoet ik bij Brasserie Woods. Van daaruit wandelen we over de Vrachelse Heide terwijl we in gesprek gaan over zijn werk, zijn passie en het geloof.
Gelieve mijn rechten te respecteren.
