Ik wilde eindelijk weer eens erop uit. De auto in, wat lang beloofde spullen brengen naar iemand die een kinderkamer aan het inrichten was. Een ritje van veertig minuten heen en even zolang terug. Bij het instappen werd ik eraan herinnerd dat het geluid bij uitstappen niet voor niets is …
Mijn huis is een verzamelplaats van boeken, kunst en wat een alleen levende man zoal verzamelt. Juist deze dagen, nu we verplicht binnen zitten, valt het me op. Raar ook overigens dat ik, nu ik gedwongen ben thuis te blijven, verlang naar al die sociale bijeenkomsten die ik altijd beleefd meed. Misschien het …
De letters volgen elkaar op en vormen woorden die in zinnen overgaan. Zo bouwt een verhaal zich langzaam op en vult uiteindelijk de pagina’s die aan anderen worden uitgedeeld teneinde het verhaal te laten leven in de hoofden van mensen die ernaar snakken. In deze rare tijden snakken mensen veelvuldig …
In Nederland hebben we qua weer vaak te maken met grilliger beelden dan die de afgelopen dagen te constateren zijn. Zonlicht overgiet vrijwel verlaten straten in een poging om mensen de straat op te lokken om de lente te vieren. Maar vieren doen we niet. Geen verjaardagen, huwelijksdagen of geboortes. …
De ene dag is de andere niet. Na het ene evenement moest ook het andere sneuvelen en al snel nog een. Niet getreurd dacht ik nog, het kan altijd weer plaatsvinden. Maar de agenda bleek al lang gevuld en een jaar later is zo bereikt. Tot dan zal het behelpen …
De wereld staat stil. De verspreiding van een snel om zich heen grijpend virus heeft zijn gevolgen. Afgaande op hoe de natuur zich nu ineens schijnt te herpakken (zoals schoon water in de kanalen in Venetië of minder CO2 uitstoot wereldwijd) niet enkel slecht nieuws dus. Ik schreef op Facebook …
Het oktobergemoed heeft zich genesteld maar de reden van stilte is meer te zoeken in de drukke agenda van deze maand dan in dat gemoed. Zoveel activiteiten, verplichtingen en afspraken dat het bijna een volle dagtaak is. Gelukkig begint het einde van dit alles in zicht te komen. Nog een …
Tijden veranderen. ‘Vroeger’ bestaat niet meer en ‘later’ moet zich nog ontwikkelen. Het ‘nu’, hier, dit moment. Dat is blijkbaar alles wat er is, wat ertoe doet. Maar het ‘nu’ is ook een overgang van vroeger naar later. Wat wij nu ervaren, hoe wij ons nu ontwikkelen is gebouwd op …
‘Hoe lang nog?’ Het zijn woorden die mij nog lang bij zullen blijven. Ze werden uitgesproken door iemand die mij na aan het hart lag en die ondraaglijk leed. Intussen is ze er al meer dan twee jaar niet meer. Lang schipperde ik tussen rouw en opluchting. Rouw om het …
Zo noemt Julia Cameron in haar boek “The Artist’s Way” een afspraakje met jezelf als je iets doet voor je creatieve ‘ik’. Een moment voor jezelf waarop je aandacht geeft aan je eigen creativiteit door erop uit te gaan. Een excursie zeg maar. Puur om je eigen creativiteit op te …
Gelieve mijn rechten te respecteren.
