De zon verschaft weer veel plezier. Wandelweer. Maar nu: ik wijk uit en ontwijk, ik calculeer en beredeneer. Een route die ik ooit gedachteloos liep vraagt nu constant aandacht. Ik heb er dan ook totaal geen plezier in. Eenmaal terug tussen mijn veilige muren zucht ik eens diep. Ik open …
de tranen biggelen van de ruiten maar ik zit veilig binnen, half in jou gekropen ik hoef niet meer naar buiten jouw geur, je lach, je stemgeluid je halfgeloken ogen, het kronkelen van je lichaam als ik je tepels raak de wind geselt de bomen, huilt om het huis maar …
‘Hoe kunnen we hier weer uitkomen?’ vroeg iemand terwijl ik gedachteloos keek naar een koppel minnende zwanen in het water. Ik keek op. Ik zag een doorleefd gezicht van een oude vrouw, omlijst met grijs haar. Ze stond iets dichterbij dan anderhalve meter. Vanuit dat gezicht keken twee grijze, treurige …
de uren en dagen rijgen zich aaneen waarbij indruk na ervaring zich beklijven de eerste woordjes de eerste stapjes en valpartij de eerste schooldag met letters en cijfers dan nog nietszeggend maar later van zoveel belang de eerste blikken het bijbehorende blozen de eerste zoen en vrijpartij de baan met taken die …
Trachtend mij te houden aan de norm van anderhalve meter loop ik naar de grootgrossier hier in de buurt. Ik wijk uit bij elk persoon die ik tegenkom, calculerend of ik links dan wel rechts passeren moet of kan, of er geen anderen in de buurt zijn met wie ik …
we betreuren ons onze ontnomen vleugels onze horizonten die nu vervangen zijn door spiegels waarin onze reflectie ons niet bevalt we zijn recalcitrant en nemen de benen in zonlicht en doen datgene waar onze zin ligt zonder anderen te gedenken het herdenken komt pas later als de vleugels weer gespreid …
De zon doet zijn best om deze rare tijden op te fleuren. Helderblauwe hemel en een temperatuur waarin het heerlijk toeven is (op balkon of in de tuin) veraangenamen onze dagen nu we richting Pasen gaan. Het paasweekend is traditioneel een weekend waarop we erop uit trekken. Korte vakanties, dagtripjes, …
Van deze dag Kunnen we niets maken Het is bijna verloren Verdwenen in onvolledigheid Het is bijna verloren Kunnen we niets maken Van deze dag
Vandaag doorbreek ik mijn ‘patroon’. Geen gedicht. Ik ben even leeg, lamgeslagen door de berichten rondom ‘hét’. Vandaag kom ik slechts op gang door mijzelf voor te houden dat er niets aan de hand is, een dag als elke andere. En ergens is dat ook zo. Een dag als elke …
De dagen gaan langzaam. Seconden die overgaan in minuten die tezamen uren vormen welke vervolgens een dag maken. De tijd gaat traag in tijden van rust, van binnen zitten en reflecteren. Ergens in mijn lichaam klikt het. De tijd zoals die nu verglijdt valt samen met het ritme van mijn …
Gelieve mijn rechten te respecteren.
